Yokluğunda geceler fazla demli uyuyamıyorum
Sokaklar sana çıkıyor koca şehre sığamıyorum
Kokun ansızın beni buluyor nefes alamıyorum
Evimin yollarını bulamıyor, penceremin perdesini aralayamıyorum , bir şiir gibi orada duruyorsun okuyamıyorum . Acizim giderken kalamıyorum. Saçlarına dokunduğum gecenin sabahındayım uyanamıyorum .
Yağmurda ıslandığın sulardayım ısınamıyorum .
Elimi bıraktığın bir kuşluk vaktiyim biraz daha çıksın diye sesim avaz avaz bağıramıyorum .
Biraz daha yürüsün diye dizlerim
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta