Kasımpatı Şiiri - Meral Karabulut

Benim son baharımda açtın
Kaybettiğim candın
Her şey dünyayı terk ederken
Sararmış yapraklara inat
Çırçıplak kalmış ağaçlara nispet
Bütün güzelliğinle açtın
Hüzünle yıkanırken ruhum
Renklerim sarı, siyah, benzim solmuş
Tenimde sular kurumuş
Son bir can çekiş derken
Yolunu şaşırmış bir kuş gibi
Umutsuz kurulmuş bir düş gibi
Gönlümde açıverdin
Renk renk beyaz,eflatun,pembe
İçimde güzellik dolu
Soğuk bir kış günü
Kapımda beliriverdin
Sen benim son baharımda açtın
İçime binlerce umut saçtın