Nefesim bir izmarit yangınını anımsatır Kasımpaşada.
İçimde sönmeyi bekleyen umutlarıma bir ışık olur haince,
Sonrası hüsran...
Unutmayı ezberlediğim duygularımı ardarda yakar bir kıvılcım ağzında,
Ve tekrar başlar muhakeme geceler,
Belirir en keyifli yerindeyken uykunun eli kulağında sessizlikler.
Bir aheste gecede sallanır başıboş geceler.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta