Nefesim bir izmarit yangınını anımsatır Kasımpaşada.
İçimde sönmeyi bekleyen umutlarıma bir ışık olur haince,
Sonrası hüsran...
Unutmayı ezberlediğim duygularımı ardarda yakar bir kıvılcım ağzında,
Ve tekrar başlar muhakeme geceler,
Belirir en keyifli yerindeyken uykunun eli kulağında sessizlikler.
Bir aheste gecede sallanır başıboş geceler.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta