Kasımpaşada Bir İzmarit Yanıyor

Nefesim bir izmarit yangınını anımsatır Kasımpaşada.
İçimde sönmeyi bekleyen umutlarıma bir ışık olur haince,
Sonrası hüsran...
Unutmayı ezberlediğim duygularımı ardarda yakar bir kıvılcım ağzında,
Ve tekrar başlar muhakeme geceler,
Belirir en keyifli yerindeyken uykunun eli kulağında sessizlikler.
Bir aheste gecede sallanır başıboş geceler.
Kapı ağzında dinleyerek geçirilen asu laflar,
Dudağından dökülse diyorum bir bana
Onlar..
Onlar geceler kadar yaramaz ve korkak,
Kaçırılsa dudağının en izbe yerinden ansızın,
Kulağım, denizden sızan bir damla gibi sahiplenir, sahiplenir de vermez.
Gelse diyorum tek bana,
Bir düğün gibi..
Görünmeden...