Kasımlar Şiiri - Canan İşdaş

Kasımlarda hüzünlü yapraklar
Vurulmuş can evinden benizleri solgun.
Duvarda oya oya gölgelerin dantelleri
Sarılır boynuma sarılar sıkar da sıkar.
Kasımlar duyguların katili.....

Sarhoş gelir eve hep
Kırar döker kasımlar
Savrulur gider, bir eylüle bir marta konar.
Sızlatır yürekleri,ya da kökünden kesip atar...

Kasımlar delirir okyanuslarda
Ruzgarı bir denizcinin yüzünde patlar.
Karanlık dalgalar kükrer bulutlarla
Gecelerle dost,bana düşman.

Kasımlarda alırım nefesin en dertlisini,
Ne yana baksam acılı kara toprak.
Altında yaprak yaprak annem yazılı
Firari bir suçlu o,sevgilerin usturası
Çivi gibi yağmur sırtımda dehşetli acısı.

Kasımlar tahammülsüz gündüze,
Yok yere azarlar,küstürür
Güneş kısar ışığını,günleri çürütür.
Kasımpatılar sırıtır ayrılıkların arkasından,
Kasımlarda gösterir yüzünü ölüm ve hüsran.