Kasımın yan bahçesi Şiiri - Senem Erdem

ben sevmem ,
çaresizliğin etrafında
oyalanmayı
kararsızlığın yok olası tarafında
hemfikirim

beni sorarsan
kasımlardayım
işim gücü yok
uğraşıyorum miskinlikle

kasım'ın bahçelerinde buluşup,
tutuşturuyoruz alevleri
bakarak gözzlerimizin içerisine

güneşi yakan ışıltılı hayallerimizden korur
kasım aşkının merhemi
sürüyoruz korunaksız
yaaralarımızın üzerine

sabahı karşılarken
elinde tüfeği ile aşk
bir avuç dolusu hımbıllığın
tohumunu serpiyor yine aşk
sadece bu kasımda
şikayetsiz kalarak çöküyor
vedanın sisi baahçelere

sadece on bir aya mı
kasım kadınında da yakışır aşk
kırmızı dudaklı tutku
basar fikirsizliği ile
eteklerinin ziline

çitten atlayan koyunlaı sayarak
devam ederken sayma sayılar
şaşırtır başlangıçtaki sıfırı
doğallığımın hakkını yer
etraf sıfırdan geçilmez

kıvılcımın gözleri
kasımda da yakar kadının
ertelenen yarım kalmışlarını
bana sevmem deme
sende seversin dilin boş boğazlıklarını
bende senin gibi net görüyorum işte herşeyi
kasımın bahçelerinde
otuz yedilerin dilenşlerini