kasımdı yapraklar ölmüştü
şehir sebepsiz bir uykuya dalmıştı
rüyasını yalnız ben görmüştüm
tüm korkusunu üstüme dökmüştü
kalbim yanmış ruhum sönmüştü
kasımdı, yanımda bir ben vardım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta