Bir vakit ölüm girdi araya
Adam kadına
Kadın adama baktı.
En nihayetinde ikisi de aşka
Zaman ağzı kırık bir bardakta durdu,
Duruldu.
Su ince bir sızıyla örttü,
Boşlukta dövünüp duran hatıraları.
Zaman ağzı kırık bir bardaktan aktı.
Eski yara bir hayli zaman durdu.
Duruldu.
Kasımda bambaşka koparır ölüm;
Ruhu bedenden, onu senden.
Kayıt Tarihi : 8.12.2020 19:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kasımda ölümü tadan kalplere....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!