Batınca güneş, çökecek yine bir garip hüzün
Yılların yorgunluğunu taşıyor o yaşlı yüzün
Bir umutla pencerede, ıslak gözün
Sabah olmak bilmez geceler yine uzun
İmkansız olsa da ona kavuşmak
Kavuşmaktan daha imkansız onsuzluğa alışmak
Bazen hayallerde, bazen rüyalarda ona sarılmak
Öldürmüyor insanı yaşasak ta yarım yamalak
Kim demiş hayat onsuz da geçer diye
Kim görmüş beni, onun hayalinden başka biriyle
Kime ne, mutlu olabiliyorsam ben böyle
Söz vermedik mi biz, ölmek var unutmak yok diye...
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!