Yıllar önceydi,
Henüz kasımpatıları yeni uzanıyordu göğün ayazına
Camlarda güneş usul usul oynaşıyordu göğün mavisiyle
Hiç tanımadığım bir sokak
Sıcacık ve hüzünlü bir evi saklıyordu
Sabahı karşılayan yüzünde
Eskiden kalma bir kadın portresi
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu şiir de sevgiyle kafiyelenmiş.Mısralar arasıda duygu yüklenmemek elde değil..
Sizi ve değerli keleminizi kutluyorum +10
Son iki şiirinizi gidip gelip okuyorum.
'Bir gece vakti' şiiriniz de adeta büyüledi beni.
Gerçekten büyülendim şirin çekim alanından uzaklaşamıyorum.
Zaten öyle sözler söylediniz ki; gönlüm hep sizinle, bu aralar görünmeyişiniz ve arkadaşaların hasta mısınız soruları beni endişelendirdi.
Umarım hastaydıysanız bile geçmiştir acil şifalar diliyorum gemiş olsun Zeynep hanım Allah sizi nazarlardan korusun.
Bundan böyle en yakınlarımın arasında, dualarımda siz de olacaksınız.
Şüphesiz sağlığınız için aynı hassasiyeti duyacağım.
Allaha emanet olun sevgilerimi sunuyor, manevi varlığınızı muhabbetle kucaklıyorum.
Çok hoş betimlemeler ile dolu satırlarınızda yarattığınız mekanınızda vakit geçirirken terapide gibiydim.Güzel yansıtmışsınız.Değerli bir şiir..
yaşan hayat içinde ömrün o yaşamışlığından bir bölümün mevsimsel anlamda şiirce özdeşleştirilerek içtenlikle dolu dolu dizelere aktarıldığı hüzünle ağır yüklü ama okunası çok hoş bir şiir okudum. var eden yüreğinizi güçlü kaleminizi tüm içtenliğimle yürekten kutluyorum. saygılar zeynep hanım.+10 tam puan +ant. sayfam
Sevgi dolu yüreğinizden, duygu yüklü bir şiir okudum. Sizi ve değerli kaleminizi yürekten kutluyorum. 10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
Şimdi
Sonsuzluğa düşen sırların
Tanıdık isyanlarıyla yaşıyorum
İçimin sesini duymuyorum
Bu öyküyü yeni baştan okurken,
Parkta oynayan çocukların eskimiş çığlıkları heyecansız artık
Camdan yansıyan gizemli yüz
Sevinçlere küskün
Menekşelerde eskisi kadar güzel değil
Acımasız zamanda
Kasımpatılarının üşüdüğünü de biliyorum
Ama ben
O sokağa hep geliyorum
Kalbimin kıyametinde
Derin izlere dokunmadan
Bir sigaranın dumanına sokulup
Kasımdan bir günü
Dudaklarımda sevgiyle kafiyeliyorum.
Gönül istemeyegörsün, neler kafiyemez ki dudaklar...Hani söyleyene değil, söyletene bak derler ya, işte öyle...Dudaktan dökülen kafiye yürekte mayalanır da dudaktan taşar.Bilir misin cann?... Kasımpatları sadece üşümez, ağlarlar da biten kasım ayı için....Ve hatta, neden sevdalalılar sevdiklerine gül verir de hiç kasımpatını önemsemez , böyle bir armağana layık görmez diye....Kutluyorum yüzekten.. 10 + anto... Sevgimle...
Yıllar öncesinde kalan sadece bir Kasım günü...
Sevinci ve hüznüyle yaşanılan ve derin izler bırakan, sakin kaybetme o izleri olur mu Zeynebim...Kucak dolusu sevgilerimle...
Kasımpatıları üşümesin inşallah. Sevgiler hep var olsun yığın yığın.Tebrikler Zeynep hanım. saygılar.
Benliğimizde yer eden sevdalar konuk olur hüzünlü akşamlarımıza kimi zaman.... Kimi zaman alıp götürler bizi yılların dipsizlerine doğru, ışığımızı alırlar, bizi yalnız bırakırlar.
Kimi zaman yaşamın öteyüzünün resmidir önümüzde duran, bize aykırılıklarını hatırlatırlar.
Tıpkı, sizin bu şiirinizin dizelerine gelip yerleşen duygu kelebekleri gibi...
Anlamlı, etkili ve çekim gücü oldukça yüksek bir eser. Okurken etkilenmemek mümkün değil... Kutluyorum...
(Tam Puan + Ant.)
Sevgiyle, esen ve esinlerle kalınız....
Nafi ÇELİK
Koltuğuma oturdum ve 'Kasımda Bir Gün' ismli bu dramatik filmi soluksuz bir şekilde, yer yer yüreğim burkularak,hüzünlenerek ve yer yer derinlere dalıp giderek ,izledim.İzledim diyorum, çünkü gerçekten yaşattıran bir şiirdi ve şiir diliniz, anlatımınız, şiirdeki lirizm enfesti.Bu harika paylaşımınız için gönül dolusu teşekkürler ve tebrikler Sayın Gökçeöz.İçtenliğimle kutluyorum, sevgi ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 45 tane yorum bulunmakta