Kasım Yağmuru Şiiri - Yağmur Günenç

Bir adam Mart’la gider bir kadın Kasım yağmuruna tutulur...
Gittin mi büyük gideceksin,tutmayacaksın elde hatıra filan.
Eğer varsa hala en ufak bir parça yazık ikimize de.
Bitirdin mi büyük bitireceksin,olmayacak dönüşün geriye.
İkilemde acıtmayacaksın anılarını.Sürüklemeyeceksin yanında mutsuz uyandığın sabahlarına.
Açık kapı değildir hayat aşıklar bilir.
Eğer hala taşıyorsan parçasını bir ihtimal payı bırakmışsındır yarınına,kandırma hiç şimdi kendini.
Kim saklar yoksa gidenin götürmediğini.
İnanananlar saklar verdikleri sözlere.
Sanki hiçbir şey kalmadı umuttan sözden vesaire.Ama
Var bir yerlerde yine galiba o bekleyiş
Mumdan kaleler yaptım sevdama benle beraber eriyen günden güne.
Baharları sevmem,tarçın kokar bahçeler.
Tarçını iyi bilirsin sevgilim.
O Mart’la gelir,sen giderken.
Sonra kadın aynı anda dört mevsim olur.
Bahçelerden soğur.
Oysa ne çabuk geçmiş mevsimler
Kasım’ıda uğurladım kanaya kanaya
Ve siyah karlar yağdı Aralıkta gönlüme.
Bitti o sevda su gibi suya karşıt gibi bitti
Mevsim geçişiyim bedenimde şimdi,film şeridi biraz da belki.
Sona geldik sanırım,kapanışa geçeyim mi:
Bu sevdaya bir beden büyük gelen kalp,gün gelir yorulur.
Sonra mı:bir adam Mart’la gider,bir kadın Kasım yağmuruna tutulur...