Kasım Yağmurları

Bir sonbaharı daha uğurluyorum…
Deniz serinlemiş ayaklarım ıslak,
Bir an ürperiyor, içimin titrediğini hissediyorum.
Birkaç ay önce… Dolup taşıyordu sahil…
Ve…
“O” da buradaydı…
Mutlu aileler, koşan çocuklar,
Kumlara, hayal dünyalarının resmini çizen sevgililer!
Yalnızlık gibi… Soğuk sonbahar.
Göçmen kuşu olmak vardı şimdi…
Onun peşine takılıp, ta uzaklara uçmak,
Sahilden topladığım,
Çakıl taşlarımı eteğimde ona götürüp,
Önüne dökmek… Sonra…
Onlardan kalpler yapıp,
İçine isimlerimizin baş harflerini yazmak,
Ölümsüzleştirmek vardı… Yaz aşkını!
Sonbaharda soldurmadan hep diri tutmak,
Rehavetin gölgesine düşürmeden,
Kalkıp göç etmeli…
Acı çektirmeden yüreğime,
Parçalanmadan sevgi, gitmeliyim belki,
Kasım yağmurları düşerken yürekten…