Kasım Onbeş Şiiri - Gültekin Mustafa

bir düşünmelik fırsat ver
ey zaman
senin adın
en sevdiğim orospu adı

sıcak dölekten çıktığım bu hastane soğukluğuyla
aklınızca atıfta mı bulunuyorsunuz siz baylar
bin zaman sonra yatacağım soğuk mezarıma
neden niye sokarlar bu hijyenik hortumları
benim küçücük
benim minicik
yumuşacık kafatasıma

“karıncaların allahı var mıdır anne?
bizim mahallede ateist karınca var mıdır mesela?
bir de neden bir sağa bir sola koşuşturup dururlar
hiç ama hiç konuşmadan, karışmadan”

bir aşık olmalık fırsat ver
ey zaman
senin adın
en sevdiğim orospu adı

bak burası bizim evimiz
burası evimizin önü
şuradaki bir erik ağacı
bak bu sokak, bu da tozu
al bu da ekmek
bu da bir arkadaş
merhaba ev, merhaba önü,
erik ağacı,
sokak ve tozu
ve ekmek ve arkadaş
ve benzerleri

“saddamın füzeleri müslüman mıdır anne?
sakal makal bırakırlar mı mesela, boy abdesti alırlar mı patladıktan sonra?
bir de neden hiç gülmezler televizyondaki adamlar
ben onlara dil çıkardıkça”

bir okuduğumu anlamalık fırsat ver
ey zaman
senin adın
en sevdiğim orospu adı

bak bir pastane
okulun tam karşısı
arasında çikolatalı kremalı poğaça
ben okulda hep altıma işesem
ama paçamdan akmasa böyle
göl olmasa
ahşap evin ikinci katındaki
birinci odanın sondan ikinci camında
anne
hani bir kavanoz vardı dibinde
gece yarısı nerden de bilirdin çişim geldiğinde
sormadan etmeden adres o kavanoz
anne
o çiş sesi yok artık rüyalarımda
o sedirde dinlenilen şarkıları unuttum ben artık
yazmasam gerisini
belki kalem dayanmaz
o halıfleks kokusunun hasretine
neyse geç bunları
zaman pop zamanı
öptüm seni
yeniden yazılıyormuş meğersem hayat
farkında değilmişiz
hepsi ihtilallerden çıkan birer neticeymiş
biz yeni çocuklar
yeni çıkacakların rüyasında
biz yeni çocuklar haticenin şeyindeymişiz

“bana bunlar fasa fiso anne…
boş laf, masal, ”
bir sevmelik fırsat ver bana
ey zaman
senin adın
en sevdiğim orospu adı

kasım geldi kuruldu onbeşe yine
zaman…
en sevdiğim orospu adı…