Kasım Kasım da Şiiri - Cuma Ali Çetin

Nisanda ektiği mısırı biçip...
Tarlayı borlardı Kasım kasım da.
Yorulunca sıcak çayını içip...
Sobayı korlardı Kasım kasım da.

Bağında son hentif üzümü yerdi...
Sararan yaprağa bu benim derdi.
Yatınca biterdi velakin derdi...
Çok fazla horlardı Kasım kasımda.

Gün vaktinden önce aşmıyor deyip,
Gönüller sevgiyle taşmıyor deyip,
Çökelek boğazdan aşmıyor deyip...
Böreği lorlardı Kasım kasımda.

Isınırdı akşam ateş yakarak,
Kar yağacak derdi göğe bakarak,
Körpe fidanlara kazık çakarak...
Elini morlardı Kasım kasımda.

Dallar kaybedince mevsimsel cengi...
Severdi dağdaki alaca rengi.
Yaşlıydı yok idi başının dengi !
Tespihle şorlardı Kasım kasımda.

Cumali aslında herkes bir Kasım.
Çalışmazsam şerbet dolar mı tasım ?
Kazmayı, küreği bilmeden hasım...
Kendini zorlardı Kasım kasımda.