Bir güz vaktiydi
Yani aylardan kasım
Sen başını alıp gitmiştin
Ben yine yarım.
Dışımı ısıtan güneş çoktan gitmişti
Kalbimi ısıtan
Sarıp sarmalayan güneşim ise;
Kasımda...
Artık hem içim hem dışım
Buz kesiyordu
Oysa bir söz bir umut
Yeterdi gönlümü ısıtmaya
Baktım ki,
Yapraklar dökülmeye başlamış
Anladım ki isminin
Dilimden sökülme zamanıymış
Kayıt Tarihi : 3.11.2022 06:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)