Kasım - Hayat Kırıklığı
Başı açık bir selam veriyorum Kasıma.
Kasım hem selamını, hem seni götürüyor.
Nedir bu Kasım? Aşk'ın öldüğümü, yoksa
doğduğu yer mi?
Zaman ağır akıyor burada.
Kısacık bir zamanda seni evrenin en mutlusu yapar.
Sonra en dertli, en acılı, en değersiz, en saf...
Sayamıyorum artık, yoruldum.
İçimdeki adını koyamadığım bu his içten içe
çürütüyor beni.
Katilsin Kasım! Sana içimi açıp aşk ektim.
Şimdi hayat kırıklığı biçiyorum.
Kayıt Tarihi : 30.11.2021 03:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!