Kasım gelince elleri portakal kokardı
Ben turuncu bir şiir yazardım ona
Sabahı çöpçüler sonbaharı balıkçılar
Başlatırlardı işçi kalpleriyle
İşçi kalpleri isyana ve acıya duyarlı
Sokağın ve denizin adamları
Kasım gelince aydınlık ve ılık bir yer
Aramaya koyulurdum kasımpatıya
Bir maviden denize inerdim koşar adım
Saymadım ayaklarımın altından geçen
Kırık dökük basamakları
Suya yelken bindirdim
İsmini öptüm kendi dudağımda
Kasım gelince asi bir devrim uyanır
Şehrin meydanlarında
Aşk diye tanınır açtığım bayrak
Gamzeleri çiçeklenir ıhlamurda suyun
Sözlerim çatlar gülüşünde
Nefesim yetmez nefesine
Kasım gelince elleri portakal kokardı
Yazları beyaza boyanan evler
Ağaçlardan evvel gazel dökerdi
Evler dolusu sen düşlerdim ben
Kasım gelince
Kayıt Tarihi : 30.7.2023 04:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!