Solan bir yaprak gibi gönlüm, seni her hatırladığımda, nasıl gelmiştin ve nasıl başlamıştı o tatlı rüya.
Şimdilerde sensiz açıyorum gözlerimi sabaha güneş dargın girmez ışığı penceremden odama.
Daha kaç acının sınavından geçmem gerekiyor senin için bilmiyorum... Duygularım darma dağın ben sana geldiğim gün sen çoktan gitmiştin benden...
Sana bu son ve elveda demeyi çok isterdim ama her demek istediğimde o efsunlu gözlerin gelir aklıma, o elma
Yanaklar, kiraz dudakların yakar dudaklarımı. Seni son bir defa olsun görmek isterdim, o efsunlu gözlerini, şimdilerde öpemediğim o kiraz dudaklarını dokunup tenine seni ezberlemek isterdim ama yoksun kaç kere ayla güneş yer değiştirdi bilmiyorum sen hala gelmedin.
Bilmiyorum yüreğim bu kadar açının sınavından neden geçti sen diye mi? Ama sen yoksun o efsunlu gözlerin yok yüzüme bakacak bekle diyecek o dudaklarının kıpırtısı yok işte, sensizliğin acısı yüreğimde volkan, yokluğun bu kadar çok geldi artık dayanılmaz acılar içinde yüreğim döneni beklemekte.
Her seni hatırladıkça bir ah dedirten o anılar gelir aklıma... Beni düşünüyor musun hiç bilmiyorum oysa sen benim aklımdan biran bile çıkmıyorsun düşlerimde seninle dolaşıyorum çamlıca, moda, Üsküdar hani hatırlar mısın Üsküdar da ki o tokat acısı hala yanağımda, bir parktı doyasıya öpüştüğümüz o anlarda yağmur bile ıslatırdı hem bizi hem sırılsıklam olan aşkımızı.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
