yirminci asırdan kalma bir gün gibi bu gece
yalnız kalmak sadece bana mahsus bir meziyet
sanmıyorum bunu
kavuşmak günü yakındır bilirim
tarihlerin bir anlamı kalmaz bazen
bugün kasım dokuz
ve ben ağlayabilirim
umut çok yakın kalbime
fakat kalbim bir film sahnesinde kalmış gibi
çok kere izlediğim ve ilk defa ağladığım bir sahne
tanrı’m aynı acı neden boyut değiştirir diyor bir yanım
aslında biliyorum acıyı belirleyen şey insan
ve bir kere daha emin oluyorum bizden
ve kötü bir adam olmadığımdan
günahlarımız da var lakin boyumumuzu aşmış değil
uzağız lakin gitmiş değilsin
yirminci asırdan kalma bir gün doğuyor
bugün kasım dokuz
döneceğin günü bekliyorum
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 22:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!