Kasım Dökülürken Şiiri - Nafiz Faik Erbaş

İçimde bir kasım hüznü
Yapraklar sessiz, yerde serili hikayeler
Eski bir şarkının melodisi esiyor havada
Ve ben yine bir kasım'ın ela gözlerindeyim
Dalında bir sarı yaprağın titreyişi
Yorgun bir alev'in son nefesi gibi...

Kasım, içinde boğulmuş bir güneş taşıyan
Donuk bir camdır
Sisli bir gölgede kaybolan
Parmaklarımda akşam kızıllığı kanar usulca

Benden geriye kalan
İçim kasım gibi dökülürken...
Gece, kanayan yaramı sardı usulca...