Aylardan Kasım...
Tüm gece durmadı yağmur,
Tüm gece...
İçimde binbir acı,
Acıların nedeni hep aynı...
Ben sustum,
Yağmurlar konuştu,
Ben sustum,
Şarkılar konuştu...
Hüzünler içimde saklıydı,
Kaçmak istedim kendimden,
Boğuluyordum içimdeki hüzünde,
Kurtulmak istesem de,
Benden daha hüzünlüydü gece...
Nereye gitsem aynı acı içimde...
Senden gelecek bi ses bekledim,
Gelmedikçe doldu gözlerim,
Aktı sıcak yaşlar,
Söndüremedi yüreğimdeki ateşi,
Sanki o yaşlardı bu yağan yağmurlar...
Ve sen,hayatımın tek gerçeği,
Bir kaç sokak ötendeyim,
Ama sanki,ben sende bir hiçim...
Bu hüzün dolu yağmurlarda,
Hiç gelmez miyim aklına...
Oysa ben,
Deliler gibi özlüyorum seni,
Koşup sarılmak istiyorum sana doya doya,
Aldırmadan yağmurlara...
Umrunda olmayan,
Ama senin uğruna herşeyi göze alan,
Gururunu bile ilk defa biri uğruna hiçe sayan,
Bi sevgilin var,hatırla...
Bir daha böyle ne sen sevilirsin,
Ne ben severim,
Unutma sevgilim,
Unutma asla...
Kayıt Tarihi : 30.4.2006 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!