Bak Kasım geldi
Artık rüzgarlar daha sert esiyor burada
Eylül de gittiğinden bu yana,yağmurunda tadı kalmadı
Kahvemi içerken yaktığım sigarayı,hasretin benden önce bitiriyor
Kısacası günler daha sıkıcı,geceler daha zor geçiyor
Tam yokluğuna alışıyorum derken,bir şarkı çalıyor radyoda
Ve ben sensizliğin içinden çıkamıyorum hala
Nefes alamıyorum bazen,hani cam yutuyor gibiyim
Boğazımda düğümlenen bir şeyler var yutkunamıyorum
Sanki kıyamet değil,içimden sen kopuyorsun
Seni hala gülümseyerek anıyorum
Çok asil bir elvedanın kortejinden geldi ayrılık
Sana kızamıyorum,Sonbaharın da bir suçu yok
Anlamadığım bir dilin lehçesini konuşuyor gibiyim
Ustaca hazırlanmış bir ayrılığın milli marşı gibi özlemin
İşte bu yüzdendir böylesi bir ayrılığa saygı duruşum
Sen de bilirsin her ayrılan bir bahanesi olsun ister ölürken
Ve yollarda tek başına anlamsızca yürürken
Senin gidişin iyileşmemiş bir yarayı terk eden kabuk kadar acımasız
İçim öyle yanıyor ki,can ecelden merhamet dilenircesine dermansız
Hiç bir otopsi raporu belirleyemez ölüm sebebimi
Ve kimse bilmeyecek sen vurduya gittiğimi apansız
Kayıt Tarihi : 1.11.2025 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!