Yine böyle sonbahar, yine böyle Kasım’dı.
Ruhumun ellerinde kaldığı gündü o gün…
Akıl vardı da elbet, yüreğimle hasımdı.
Mantığımı sevdanın çaldığı gündü o gün…
En safıydı sevginin, aşktan öte bir şeydi.
Mecnun saygı duyardı hislerimi bilseydi.
Ne zaman ki gözlerin başka bir göze değdi,
İçimdeki çocuğun öldüğü gündü o gün…
Ben sana sevme desem, yine severdin güya.
Aşkını sığdırmaya yetmezdi yalan dünya.
Hani ben ayrılırken, gitme, kal demedin ya;
Ümit çiçeklerimin solduğu gündü o gün…
Bir nefesti aramız, şimdi uçsan gelinmez.
Gözyaşın içindeyse, bir damlası silinmez.
Matemler üç gün sürer, acılarsa bilinmez.
Sevilmek miadının dolduğu gündü o gün…
(14.11.2013)
Oğuz YazıcıKayıt Tarihi : 16.11.2013 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!