Kasım Şiiri - Turgut Uzdu

Kasım

Yine eski bir resmi çiziyorsun
Yine yalnızlık gönlümde, hayatımda yine sensizlik…

Üşüyor yüreğim
Gölgem gölgesiz yine
Toplanmaya başlandı tarağım, tasım
Dönmemek üzere bir yolculuk başlayacak gibi
Üzülmüyorum, üzülmüyorum da
Keşke, keşke böyle gelmeseydin be kasım

Hani bedene inat genç kalacaktı ruhum
Hiç yaşlanmayacaktım hani
Başı da sonu da yalan bir masal dinlemişiz anladım
Yalanmış nefes almak, sesini duymak, saçını koklamak
Keşke, keşke böyle gelmeseydin be kasım

Bardağın dolu tarafına bakıyorum
Seni böyle olsan da görebilmek varmış değil mi?
Ya görmeseydim?
Ne değişirdi ki bir yıkılış taşımaktayım
Bir çöküş sevgiden yana, harabe düşünceler yarışıyor şimdi
Bütün filizler döküldü
Ben döküldüm
Keşke, keşke böyle gelmeseydin be kasım

Geldiğin gibi git desem
Al sararmış bütün renklerini hayatımdan
Bir daha gelme, bit artık bit desem
Bir yanda sen bir yanda hayata kırgınlığım, küskünlüğüm, yasım
Ekimdeki ışığı kaybettim gözlerimde
Beynim âmâ
Keşke, keşke böyle gelmeseydin be kasım

Yine eski bir resmi çizdin bak
Yine yalnızlık gönlümde, hayatımda yine sensizlik…