...Kasım..! Şiiri - Gülay Morgül

Ayakkabılarını eline alıp
Parmak uçlarında sessizce girdin hayatıma
Ondandır başım dönüyor hala
Olmasa da sana ikram edilecek hiçbir şeyim
Dokunabileceğin sıcak bir yüreğim var aslında
Bakabileceğin sevgi dolu gözlerim var
Giderken bırakmasaydın kokunu bende
Daha çok şey vardı yazmayı beceremediğim
Kim bilir adını kaçıncı sayıklayışım
Ve kaçıncı halsiz kalışı cümlelerimin
Ne yana baksam içimde bir yerlere düşüyorsun
Ve yüreğimdeki mağarada yankılanıyor adın
Tüm vücudumu işgal edişini kutluyor düşlerim
Yaslanıyorum yine anılara ve aylardan Kasım
Çarmıha gerilmiş umutlarımın arkasından izliyorum hayatı
Gemisi batmak üzere olan bir kaptan gibiydim senden önce
Şimdiyse hüznümü kaldırdım yazlıkların arasına
Bu kentin yağmurlu sokakları ıslatırken bedenimi
Aynı gökyüzünün altında seni doyasıya özlemekti sevmek
Yüreğinin en sessiz yerinde oturup / dokunamasam da sana
Bir kuru ekmeği paylaşır gibi seviyorum seni
Varlığınla nefes almak yetiyor yalnızlığıma
Arsız düşlerimden kaçarken takılıyor ayaklarım
Ve düşüyorum yine yokluğuna
Ceplerime dolduruyorum irili ufaklı yaraları
Hayalin gelince kapanacak hepsi biliyorum
Ve bu kez nedensiz öpüyorum gözlerinden
İyi ki varsın sevdiğim
Ya olmasaydın…!

GM