Kasım 27 Şiiri - Furkan Ramazan Güngör

Karanlığın dağıldığını görüyorum gözlerine bakarak,
Ey ayaklarımızı birbirine değdiren şatafat,
Ellerimizi birbirine bağlayıp koparmayan hissiyat,
Artık gitmek değil kalıp yaşamak istiyorum korkmadan

Çocuklar gülüşüyor sokağında, çocuklar senin heyecanını kapışıyor,
En güzel çiçeklerle senin güzelliğin yarışıyor,
Ama hiçbir güzellik senin yanından bile geçemiyor,
Beynimin hücreleri seni özlemenin duygusuyla baş edemiyor

Diziler, müzikler ve kahve eşliğinde seni izlemek
Hayranlık uyandıran gözlerinde kendimi görmek,
Rafa kaldırdığım kitapların tozlarınj siliyorum yaşamak için seni yeniden
Yeni yelkenleri dikiyorum ufka doğru gitmek için seninle