Ellerim, dikenli dallardan yapılmış kelepçeli, tutsağım
Gücüm tükenmiş yıkık bir yanım
Kırık dökük bir rıhtımda dalmışım uzaklara, sensizlik buram buram ruhumda
Körkütük aşığım, aylardan Kasım
Yere düşmüş sararmış bir yaprağım
Bıraktım derdi, tasayı, kendimi rüzgâra saldım
Senin sevdan karışmışken boğucu hasretine
Ben yandıkça yandım, aylardan Kasım
Her yer karanlık sönmüş yanmıyor ışığım
Kimsem yok derdimden başka sırtımı yasladığım
Geceler adım adım uzuyor sana olan hasretim gibi
Üzerime arsız acıları kuşandım ve aylardan Kasım
Kayıt Tarihi : 6.11.2023 14:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!