Kaşık Düşmanı Şiiri - Şair Ali_yıldırıme ...

Çoluk, çocuk, nafaka, her gün laf işitirim,
Bu da yetmezmiş gibi, seninle tepişirim,
Sanki omuzlarımdan aşağı basılıyor,
Hayatım zorlaşıyor, nefesim kesiliyor.

Altın günü, çay, yemek; her gün bir yerlerdesin,
Hey güzel anacığım, şimdi nerelerdesin?
Makyajını yap ta gez, bir şey eksik kalmasın!
Kendine çok iyi bak, gülen yüzün solmasın.

Tamam sevmiştim fakat, zaman bu belli olmaz,
Kendine çok güvenme, Ana gibi yar olmaz,
Senin gibi benim de annem var biliyorsun,
Ağaç kovuğundan insan, çıkmaz bilmiyor musun?

Ondört yaşımdan beri, hayat benim sırtımda,
Saçıma aklar düştü, hayatın baharında,
Mutluluk hayaliyle yürürken adım adım,
Bekarlık sultanlıkmış, bunu çok geç anladım.

Ayağını yorgana göre uzatacaksın,
Zengin olayım derken, belki de batacaksın,
Yok şunun evi varmış, bunun da arabası,
Bir soruştur bakalım; var mı hayır duası?

Öbür tarafta ev yoktur, arabayla gezilmez,
Şu ölümlü dünyada, ana-baba üzülmez,
Toprağa ne ekersen, sonra onu biçersin,
Ananı unutursan, UNUTULUR GİDERSİN.