Kaşif Şiiri - Ersen Alper

Kendimi keşfe çıktım benlik enginliğinde
Hep yolumu kaybettim tam bana erdiğinde
Düşüncem bir fırtına ki rüzgar dindiğinde
Boğulduk mu acaba biz bu duygu selinden

A gönül erir misin, yanar mısın sevdadan?
Yanarsan alevsindir, farkın kalmaz yakandan
Erirsen bir ince su, yakan kalbe sızandan
Akarsın rüya gibi, yarda uyku derinden

Şiir ki bir ıslaklık sözcükler deryasından
Mecnun şiire muhtaç çöldeki sevdasından
Bırak bir kazan suyu, bir damla alasından
Verin de oynatayım uzak ufku yerinden

Yakalar sözcükleri aklım bir avda gibi
Ne istersem yazarım, Venüs’te Ay’da gibi
Kalem oynarken vücut yarin yanında gibi
Yakalasam yari bir –bana utku- belinden

Şu kafamın içinde hem zaman var hem mekan
Kafamın dışında da var o iki zindandan
Elimi tuttun şimdi, ne gerçek ne yalandan
Tatlı sanrı düşüncem aldı kuşku, elinden

Keşfimde kaybolunca sana rastlamam neden
Sözcüktür şiirleri hiç yoklarken var eden
Şiir sözcük keşfiyse bende senden var beden
“Ersen! ” de adım söyle, şiir, tutku dilinden

15.07.2006
01:12 Aachen