Kaside-i Der-medh-i Sultân-ı İklim-i Dilem

Elest bezminde kim selâm viren bahârum sen miydüñ
Esen âb u hâk üzre bâd-ı serd rûzigârum sen miydüñ

Sunuvirdüñ bir cür'a kim içtim ser-hoşem biñ yıldır
Hezar ile güft ü gû eyleten humârum sen miydüñ

Aşamadım göñlüñi bir aşılmaz kal'aymış çün kim
Yıkamadığım biñ tobla âteş hisârum sen miydüñ

Vuramadım ömr-i efnâda lütfuñla mürg-i kâmı
Bilirdüm ben seni sayyâdım amma nahcîrum sen miydüñ

Felekleri âteşe virdüm şems ü mâhı yaktım kim
Yapan bendim şerâr-ı âh-ı inkisârum sen miydüñ

Dile geldi sanırdım ben üstühânım iñleyüben
Meğer savt-ı kitâbe-i seng-i mezârum sen miydüñ

Kusûrî'yi gûş-i mâl etti bir nidâ-yı âb ol vakit
Çemende cüst ü cû hem akan cû-yi bârum sen miydüñ