Kaside Şiiri - Bahtiyar Taş

Söz taşıyıp öc alan ikiyüzlü

Şiir ve kabile düşmanlarım:

“Ey Ebi Sülma’nın oğlu sen mahvoldun” dediler,

Suatın derdi bana yetmezmiş gibi.

“Ey Ebi Sülma’nın oğlu sen kendini ölmüş bil”

Ben de koştum güvendiğim dostlara,

Kime baş vurdumsa,

“Biz yokuz bu işte,

Var git kendin bak başının çaresine” demezler mi?

Ben de onlara dedim ki;

“Gidin beni yalnız bırakın,

Neye hükmetmişse o olur. Hükmeden o Allah ki

Yaşamak dediğiniz nedir? Bin yıl yaşansa bile

Eninde sonunda insanoğlu

O kambur tahta kutuya girmeyecek binmeyecek mi?

Haber geldi:

“Peygamber seni öyle bir cezaya çarpacak ki”

Siz bilirsiniz hey zavallılar.

İşte o’nun kapısındayım.

Yüreğimde sonsuz bağışlanma ümidi.

O’ndan özür dilemeye geldim,

Af istemeye geldim.

Çünkü o sırrını bilendir, kabul edicidir mazeretleri.

O affedenlerin en affedicisi.