Der-imzâ’-i Dîvân-ı Sultân Süleymân Hân

Cihân-ı ma’delet kân-ı mürüvvet
Penâh-ı mülk ü millet nusratü’d-dîn

Şeh-i ‘âdil Süleymân Hân-ı
Gâzî Mu’izzü’d-devle sultânü’s-selâtîn

Ne hoş kıldı görüñ âsâr-ı lutfı
Cihân-ı sûret ü ma’nâyı tezyîn

Virüp fazl u kemâli husrevâne
Ma’ânî mülkine tertîb ü âyîn

Yine nazm eylemiş bir ‘ıkd-ı gevher
İder biñ kerre Hassân görse tahsîn

Misâl-i hurde-i pîrûze hattı
Mücellâ safhası bir levh-i sîmîn

Ya hod zîbâ ter ü tâze benefşe
Der-âgûş eylemiş gül-berg-i nesrîn

Beyâzı gurre-i subh-ı sa’âdet
Sevâdı sürme-i çeşm-i cihân-bîn

Sevâd-ı hatt içinde noktalardan
Şeb-i târîk içinde şekl-i Pervîn

Egerçi noktadur sûretde anlar
Velî ma’nâ yüzinde hâl-i müşgîn

Edâsı Selsebîl-i bâg-ı
Rıdvân Hurûfı ravzadan gelmiş reyâhîn

Ne deryâdur bu şi’rüñ bahri yâ Rab
Ki andan kâ’inât olmış güher-çîn

Nice nâzükdür ol şi’r-i şeker-bâr
Leb-i dil-ber gibi şîrîn ü rengîn

Pes-i âyîne-i tab’ından itdi
Yine tûtî-sıfat Bâkîye telkîn

Şikâr itmek nedür ma’nâ hümâsın
Bulınsa tab’-ı şâhî gibi şâhîn

Kemâlin añlayup bir bir öñinde
Komışlar yüz yire şâhân-ı pîşîn

Cihânda geydügince şâh-ı encüm
Zümürrüd tahtı üzre tâc-ı zerrîn

Hudâ virsün serîr-i saltanatda
Sa’âdet tâcı birle ‘izz ü temkîn

Belâlardan emîn olsun cihânda
İlâhî izzetüñ hakkıçün âmîn