Gül Kasidesi
Ey gonca gül, biraz eğil, dinle, duyuyorsan eğer
Sussam kalem razı değil, yazsam sana nazar değer
Şeyda bülbül ötüşüyle, Ferhat'ın Şirin düşüyle
Akla ziyan gülüşüyle, goncan tılsımlıymış meğer
Gönüller sana hacizli, görenler solgun benizli
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
İrfan Bey Kardeşim emek vererek yazdığınız kaside ve açıklaması güzel ve yararlıydı kaleminiz dâim olsun tebrik ederim.Uzaklardan selâmlar duâ ile.
Çok güzel şiirinizi tebrik ederim.
Çok Güzeldi..
Kutluyorum şiirleşen duygu seli yürek sesinizi..
Saygı ile..
övgü ve takdirle okudum şiirinizi...darısı başımıza olsun sayın Yılmaz...kutlarım yürekten...
İfade zenginliği ile duygular coşarak ismine yakışır muhteşem bir eser sunmuş. Yazan ve yorumlayan gönlünüze sağlık. Tebrik ederim.?
İmzanızı taşıyan "Gül Kasidesi" nin gerek ustaca anlatımı ve gerekse kaside özelliklerinin ustaca kullanımı üzerine sizi içtenlikle kutlamaktan başka bir şey yazmak-söylemek zor... Kutluyorum sayın İrfan Yılmaz....Ve bu önemli çalışmanıza ek olarak ben de size Fuzuli'nın aynı başlıklı çalışmasını sunuyorum...
Gül Kasidesi / Fuzuli
Bir damla düşer toprağa bak hâresi güldür
Pervâne döner harda fakat, çâresi güldür!
Bülbül, sana yâr olmak için nârlara düştü
Dâim yakışan hep sana, bir kırmızı güldür
Dünyâ ki harâp olsa yeter gûl-i Muhammed (sav)
Billûr dudağından dökülen her sözü güldür
Kim derse eğer, nerde alâmet bize O’ndan?
Baksın hele dünyâya da her gördüğü güldür
Hem kan tükürenlerle zaman kardeş olunca
Şâhid sana, ardında bu çöl kumları güldür
Sensiz bu mekânlar karadır, darmadağındır
Dünyâdaki tüm renklerin en kutsalı güldür
Aşk sende bulur kendini, yurdun ki gülistân
Âlemleri aydınlatacak gözyaşı güldür
Ey gül! Yok olur yokluk eğer sen var olunca
Cân buldu cihân, âb-ı hayât varlığı güldür
Taştan taşa çarpıp su, gülistâna akar hep,
Fermân tanımaz kalplere, aşk âteşi güldür
Sen, yağmur olup sîneye şefkat bırakırsın,
Aşk bahçesinin sâhibi sen, sunduğu güldür
Çağlar kapanır gitme, kıyâmet kapımızda
Ey yâr! Gidişin gurbet olur, vuslatı güldür
Ardında hüzünler bırakıp gitme efendim
Efsûn mu değil, bizde karanlık sızı güldür
Güller küle râm oldu firâkınla, bizi güldür
Bu âteş-i aşkın, gece yıldızları güldür
Gül yüzlüyü yazmakla biter sancılı günler
Sevdâların en kutsalı kalplerdeki güldür
Tarife ne hacet gülü, meydanda bütün gün
İnsanlığı kurtarmak için sunduğu güldür
FUZULİ
Emeğine sağlık Değerli üstadım.
Edebiyat âlemin de bizi hoşnut ettin ve kaside ruhunu hatırlattın.
Saygı ve Selamlarımla
Divan şiirini bilmek şiir yazanlar için bir ustalık vesilesidir.siirinizi çok beğendim İrfan bey...yüreğinize sağlık
Kalemine sağlık abi tebrik ediyorum
Degerli Dostum...
böyle ruhani siirler bizi derinden etkiler... Herseyiyle güzel okumakla olmuyor yasamak gerek.Sevgiler saygilar..
Bu şiir ile ilgili 60 tane yorum bulunmakta