Kâse Şiiri - Serap Yavrucu

Bir kutsal kâsedir bu, sunduğun günden beri,
Gözlerime inmiyor ne uyku ne de ümit.
İlerlemek hayli güç, imkânsız dönmek geri.
Eriyor, avucumdan akıp gidiyor vakit.

Bir kapı araladın, çağırdın civarına.
Eşiğine koşarken, yeis yokladı beni.
Ne zaman geri dönsem, kapıldım rüzgârına.
Nurunu görmek için, takip ettim bûseni

Zaman törpüler dedim, eğer belki başımı.
Uzaklaştıkça senden hırçınlaştı isyanım.
Aza rıza gösterdim, suya bandım aşımı.
Bu kez yolumu kesti, günahım ve nisyanım.

Sana sual soramam, bilirim ki berisin.
Her çelişki seninle aramda bir sınavdır.
Tam vazgeçip giderken aniden belirirsin.
Ruhum nuruna âşık, gözlerinse bir avdır.