Sen, çağıran kaderin midir, bilmezsin.
Sadece rüzgara kapılmış bir yaprak gibi gidersin
Ya da sen öyle zannedersin
Kader seni adım adım götüreceği yere götürür
Sen ben gittim zannedersin
Sen nedenlerinde vesilelerinde kaybolursun
Neden buradayım
Neden bu insanlarlayım der durursun
Kader seni sırlarında kaybeder
Yalanlarında avutur
Gerçekleri karşısında dumura uğratır
Sana kalan,
Bütün acizliğinle olan biteni kabullenmek kalır
Kendi hayatına bile seyirci kalırsın…
Sanma düşüncelere gömüldükçe çıkmazdayım
Öyle iman ediyorum ki
Mezarım derinleştikçe yükseliyorum
Kulluk ne kolaydı
İçimdeki nefs denen düşmanım olmasaydı…
©
17 Mart 2024
15:37
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 18.3.2024 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!