Zaman soğuğunda;
Nasırlı ellerini ovuşturup,
Üzerinden tramvay geçmiş,
Can çekişen aşkımı;
Sevinçle
Seyrediyor,
Yaşlı dilenci kadın.
İstiklal Caddesi’nin
Bu köşesi
Evi barkı olmuş,
Duygularımın.
Çöp poşetinde,
Konteynıra
Atılmayı bekliyor,
Anılarım.
Eller cepte senfonisinin
Bilinmeyen notaları;
Keyiflerini,
Sürdürmektedir kulaklarımda.
Çözülemeyen denklemler,
Yağlı boya tablomu çıkardılar.
Saatlerde,
Akrep-yelkovan
Birbirine geçmiş, arapsaçı.
Kayboldu mevsimler.
Umutlar, seviler,
Enayi gibi
Bulamaçlı rüzgarların
Peşinden gittiler.
Günışığının yüzü;
Mahkeme duvarı.
Alıştığım, O bel bağladığım
Yaşam,
Hangi deliklere saklandı… (9.10.2010 tarihli 8.şiir kitabımdan)
Kayıt Tarihi : 6.2.2014 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Omuzlarımda, Yılların Bitmeyen Ağırlığı var....... Hepsi Bu kadar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!