kavak gölgesi ulaştı ilk çocukluğuma,
yalın,dosdoğru dikenli har toprakta.
avlumuzda beslediğimiz köpeklerden öğrendik,
sadakati ve sevdiklerimizden uzakta ölmeyi.......
has ekmeği cam dolaplarda buğulanırken,
kül kül,esmer kastra ekmeğini sindirmeyi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta