Kaşar Şiiri - Hakan Yükün

kavak gölgesi ulaştı ilk çocukluğuma,
yalın,dosdoğru dikenli har toprakta.

avlumuzda beslediğimiz köpeklerden öğrendik,
sadakati ve sevdiklerimizden uzakta ölmeyi.......
has ekmeği cam dolaplarda buğulanırken,
kül kül,esmer kastra ekmeğini sindirmeyi

gecenin karanlığında is is gaz lambası,
aydınlığa götürmedi elektriğin florasanı.
boş tenekelerde çift çift ti güvercinler,
gök yüzünde öğrendik hür sevişmeyi.

kerpiç ağırda ot verdiğimiz inekten,
süt almayı süte maya katmayı.
köy peyniri oldu ekmeğimizin katığı.
büyüdük te öğrendik ve tattık KAŞARI.

kötü yolu kadına,düşürüp yakıştırana.