Sessizce dökülür yeryüzüne kar taneleri
Masumların hıçkırıkları derinden geceleri
Ahlarına vahlar inerek kapanır perdeleri
Zevkin uğruna depreşir zalimin dürtüleri
Meymenetsiz leş kargaları indirirler pençelerini
Heybetlerinden alırlar bu kurgunun cesaretlerini
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta