Kasabada Güz Şiiri - Mahmut Polat

Rüzgar; tatlı bir ürpertiyle sarıyor akşamları.
Sahilde âşıkların veda izleri,
Yurdagül Abla'nın boynu bükük,
Yüreğinde yeni yaz umutları...

Çözüyor ekmek teknesi çadırını,
Anarak acı tatlı hatıralarını,
Gözlerinde derin bir hüzün,
Yüzünde ağdalı kederin tortuları.

Mümin Abi ıslık çalmıyor artık,
Asparagas şarkısı dolanmıyor diline,
İskorpit satmıyor çınar ağacı altında,
İskeleye yürümüyor salına salına.

Kediler acı acı miyavlıyor,
Kemerli Kilise nasılda yorgun,
Bir ses; ''Aman bey sus sus"
"Bu ev perili!.. biliyorsun...".