KASABA AKŞAMI
Boyun eğince ikindi gölgeleri günbatımına
Yankı yankı kaybolur hayatın uğultusu
Çalkalanır bir huzur kabında
Ufuk çizgisine katılan kasaba
Eşiklere yorgunluğu yığar
İş dönüşü bitkin insanlar
Işıklı perdelerin önünde camlar
En onulmadık sırları saklar
Hüzünlü bir ibadete döner
Kahvelerin akşam hazırlığı
Alaca karanlığı kemirir
Yanıp sönen sokak ışıkları
Ayaklarını gecenin serinine sokar
Akşamlık yüzlerini takınan adamlar
Oyun masalarına, kahvelere, dostlara koşar
Sokakları topuklarınca sürükleyen insanlar
Buruk akşam yeni bir canlanır
Vakit devrilirken geceye
Hayat müşteri bulur bu saatlerde
Kayıt Tarihi : 10.2.2008 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Akşam vakti arkadaşlarla kahvede buluşmak için evden ayrılmıştım. Biraz erken ayrılmışım, ortalıkta kimseler yoktu. Kahveciler akşama hazırlanıyordu. Birden kavradım. İnsan yoksa kahveler, akşam, hayat anlamsız olacaktı. Pervasızca akşama çıkan insanların birer kahraman olduğunu, hayatı ve uğultuyu anlamlı hale getirdiğini anladım. bu şiir Türk Dil Kurumunun ocak 2000 577 sayılı dergisinde yayınlandı http://tdk.org.tr/TR/BelgeGoster.aspx? F6E10F8892433CFFAAF6AA849816B2EFA9F7F51EA80CC43B
TÜM YORUMLAR (1)