Kasaba.. Şiiri - İsmail Kurt 2

Konu:Deniz,Hüzün..

Denize yakındı kasabanın evleri
Uykusundan uyanırdı ahali
Dalgaların sesinde
Yosun kokusu sızardı pencerelerden
Çakardı camlara sabah güneşi..

Balıkçı motorları gürültüsünde
Sandallar dansederdi iki kürekli
Renkli boyalı evlerin balkonlarında
Saksılarda,zambaklar,manolyalar büyürdü..

Sahildeki kumları ince tuzla karışık
Çizerdi ufuk kendi resmini
Eskilerden kalma iskelesinde
Çocuklar oynar eğleşirlerdi..

Kasabanın girintili çıkıntılı sokaklarında
Seyrüsefer yapardı at arabaları
Epeği büyük meydanında
Kurulurdu kasabanın pazarı..

İncikler boncuklar satılırdı dükkanlarında
Deniz yıldızından istiridyeden süs eşyaları
Geceye dönerken semalar
Sererdi gökyüzüne doğa inci yıldızları..

Mehtabın güzel yüzü değerken denize
Kadeh sesleri yükselirdi
Tahta masalı meyhanesinde
Sessizdi suskundu lakin
Mutlu bir kasabaydı kendi halinde..

Yaz mevsiminde
Bir kaç turist gelirdi
Deniz sevgisiyle dolu beyaz tenli
Kasaba halki çat pat konuşurdu
Biraz ingilizceyi
Birde en tepede,asırlık çan kulesi..

Deniz sıcak ve berraktı
Kasaba iki koy arasında kalırdı
Ne kasırga bilirlerdi,ne fırtına
Deniz bereketti deniz candı..

Bir gece yarısı gök kırmızlaştı
Şimşekler çaktı yıldırımlar düştü
Güçlü fırtınayla dalgalar büyüdü
Yağmurla beraber deniz yürüdü
Kasabayı yerle bir etti süpürdü..

Sonrası
İnsanlar perişandı hüzünlüydü
Bir enkaz kaldı geriye
Bu şirin kasabadan
Martılar bile ağlamaklıydı o gece
Onlarda küsmüştü denize..

Tarih:02.02.2010