Tabakoğlu .
Yıllarca onunla didinip durdu
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Kimse süremedi hep kendi sürdü
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk.
Bir kamyonu vardı yoktu kasası
Ne bir kaydı vardı ne plakası
Dediğim dedikti sözü yasası
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Model belli değil marka şıtayır
Ona farketmezdi düz ile bayır
Yıllarca çalıştı görmedi hayır
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Şıtayır kamyonu destandı dilde
Lastik patlasa da kalmazdı yolda
Olmayan ruhsatı hep karakolda
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Kupası maviydi kasası gri
Vurdurmak gerekse rampaydı yeri
Birlikte yazılmış sanki kaderi
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Şu fani dünyada özgürce gezdi
Ne kimseyi kırdı ne dostu ezdi
Girdiği virajdan geri dönmezdi
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Giderdi ormandan tomruk çekerdi
Parça kırılınca boyun bükerdi
Kendi tamir eder kendi sökerdi
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Tenezzül etmezdi doksana yüze
Her sene bir boğa sürerdi düze
Yere çakılsa da gelmezdi dize
Ne inak adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Herkes bu duruma elaman dedi
Bütün sermayeyi bu kamyon yedi
Kendi parça yaptı. her şey denedi
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Çok uğraştı ancak fayda etmedi
Balatalar yandı firen tutmadı
Kamyon hurda oldu gene satmadı
Ne inat adamdı Şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Farlar yanmıyordu. yolu görmedi
Polis durdurup da ruhsat istedi
Ne zaman verdiniz bana ki dedi
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk.
Her sene beslerdi bir büyük boğa
Atardı kamyona çıkardı dağa
Ne paşa dinlerdi. ne bey ne ağa
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Bir vakit kamyonu yoldan düşmüştü
Komşuları yardımına koşmuştu
Yaralar içinde beller aşmıştı
N e inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Çalıştı uğraştı yağmurda karda
Çok çileler çekti tozlu yollarda
Bir gün of demedi kalsa da darda
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Silecek çalışmaz kırık yan camlar
Ayazda alnından soğuk ter damlar
Vazgeçmez mazota gelse de zamlar
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Gün geldi kamyonun altına yattı
Çamura saplandı yalağuz itti
Bir lokma bir hırka yaşayıp gitti
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Bazen bir kenarda sustu oturdu
Bütün sermayeyi ona yatırdı
İkisi de birbirini bitirdi
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Kamyon değil başa bin bela aldı
Kışta kıyamette dağlarda kaldı
Saçına ak düştü erken kocaldı
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Tabakoğlu:
Ömer Tabakoğlu vardı yanına
Yaşlanmış gelmişti yolun sonuna
Hakka yolcu oldu rahmet canına
Ne inat adamdı şu Kasa Mehmet
Ozantürk:
Yiğitti cömertti Berta biliyor
Güleç yüzü hayalime geliyor
Ozartürk Allahtan rahmet diliyor
N e inat adamdı şu Kasa Mehmet
t
Hüseyin Ozan ÖztürkKayıt Tarihi : 14.1.2021 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kasa Mehmet Köyümüzün renkli simalarından biriydi.Şiirde anlatılan biçimde eski bir kamyon aldı. Kamyonun ruhsatı,Rahmetli Mehmedin de sürücü belgesi yoktu. Zor tabiat koşullarında ölümüne bir mücadele ile yaşamını kazanmaya çalıştı.Kasa Mehmedin mücadelesini anlatmaya çalıştık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!