Bodrum kalesinde, su altı müzesinde,
Bir kadın gördüm,
Karyalı prenses.
Yaklaşık, kırk, kırk beşinde,
Şehrin girişinde,
Temel kazarken, iskeleti bulmuşlar,
Getirip, müzeye koymuşlar.
Bir de el yüz yapıp, yeniden şekil vermişler.
Manken gibi giydirmişler.
Tam yirmi dört asır önce,
Bodrumda yaşıyormuş,
Hekatomnos hanedanından,
Mausolos'un küçük kardeşi.
Ağzında duruyor otuz iki dişi.
Yanında bir şarap sürahisi,
Belli ki, şarabı çok seviyormuş.
İçip içip sızıyormuş.
Masadaki defteri, boş bırakamazdım,
Çıkardım kalemi, bir cümle yazdım.
'Ey sevgili prenses,
Seni bizden ayıran,
Aradaki o nefes.'
Kayıt Tarihi : 19.11.2009 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama niye giydirmişler acaba,
Mustafa Göl-Mersin
TÜM YORUMLAR (35)