Hayat Kartopu Gibidir Şiiri - Selami Utkan

İnsan doğduğunda küçük bir kartopu gibidir,
Masum, şirin, sade ve tertemiz.
Büyüdükçe yükü artar, renkleri çoğalır.
Kartopu büyür bir tepeden yuvarlandıkça,
Önüne gelen her şeyi alır içine,
Koyu renkler, kara lekeler yapışır üstüne.
Yol aldıkça zamanla gider sadeliği,
Yolu uzadıkça biter bütün temizliği

İşte hayat bir tepeden yuvarlanmak gibidir;
Acılar artar hayat yolunda yuvarlandıkça
Huzur ve sağlık yavaş yavaş kaçar,
İnsanın sırtınızdaki yük daha da artar.
Çoğalır çileli hayatın renk tonları,
Zirveden indikçe azalır yaşam tatları.

Derine doğru gittikçe zirveden uzaklaşırsın,
Kuytu bir yamaçtan belirsizliğe yol alırsın.
Dertler ve görevler büyür aşağıya düştükçe.
İlk günkü sadelik ve mutluluk gider.
Deneyim ve bilgi artar kartopu büyüdükçe;
Her yuvarlanma yeni darbeler demek,
Her darbe yeni çizgiler ve derin izler demek.

Sonunda bir yerde durur kocaman kartopu,
Zayıflar zaman aktıkça ve sabit durdukça,
Erimeye başlar güneş vurdukça,
Yağmur ve fırtına çarptıkça bir şeyler kopar,
Gün gelir içindeki hayat suyu da akar,
Zamanı bitince hızla başlar erimeye,
Günü gelince özünden bir şey kalmaz geriye.

08.01.2022
Selami UTKAN