Kendi ayağıyla kafese giren katlanır esarete
ziyaretçine göre o kadar okka'sındır
kim demiş nere gitsen okka beş yüz dirhem
değilmiş meğer
Sırıtıyor kartondan kesilmiş yüzler
eteklerime dolanıyor palyaçolar
süpürüp kederleri
ellerindeki ziller
yine bocalıyor unutuyor
kekeliyor en can alıcı replikleri
dolanmayın eteklerime
acı büyütmedi mi sizi hüzün yüzlü palyaçolar
ayazda kalan duygular gibi
kaskatı soyunmayın şövalyeliğe
dibi delinmiş gök yüzünün
yağan kırağısı
kurdu emdiren gecenin fedaisi
gelseydi alsaydı olsaydı
havadan sudan söz eder
felan feşmekanla oyalanırken
kırmızı kostümü
en sessiz olan giyer
soyar sırtını
kalırsın çıplak
sabahın tavanı delinirken
son öpücüğünden ay utanır mı senin çıplaklığından
ağzı kulaklarına varır renklerin
gerinip gerinip açarlar
mavi bir gül gibi güne
sesli sesli güler güneş
sarışın bir öksüzlüğün kumral saçları
dökülür belik belik
her köşeden belirir
kartondan kesilmiş yüzler
yüzsüzler
yüz giyinmek için
çarşı pazar dolaşırlar da
kendilerine uygun yüz bulamazlar
günlerden Pazar'dır
ve dükkanlar kapalı
5/Ekim/2013/CumartesiBodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 5.10.2013 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/05/kartondan-kesilmis-yuzler-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!