Kartalkaya Şiiri - Baki Ortak

Ateş olup kıydın nice masum cana
Yüreğimizi yaktın sen Kartalkaya
Nasıl kıydın altmış bir canı canana
Ocakları söndürdün sen Kartalkaya

Duman çöktü dağa ses sustu derinde
Ağıtlarla yankı var her bir yerinde
Kapanmaz bu yara kanar hep içinde
Gözlerde yaşlar döktün sen Kartalkaya

Bir ana feryadı deldi semaları
Dostun düşman oldu bak boğdu kederi
Nice umut gömdü o kara elleri
Baharları soldurdun sen Kartalkaya

Hangi vicdan taşır bu büyük günahı
Nasıl diner acı nasıl bulur çağı
Şahit olsun dağlar sustu her yuvağı
Türkülerde anıldın sen Kartalkaya

Kul Ortak der yürek acıyla doludur
Ateşin bağrında aşk ile kül olur
Bu yara tarihe kederle kazılır
Mazlumlara kıydın be sen Kartalkaya

KUL ORTAK