Kartalın Kanatları Altında

Uçurumdan atlarken tanıdım seni.
Kartalın kanatları gölgelik yapmıştı ortalığı.
Bir kuş gibi aşağıya süzüldün.
Seninle beraber darmadağın oldu anılar.
Deniz koşarak yaklaştı uçuruma.
Seni benden almak için.
Ben gökkuşağının içinde sevdim seni.
Kimsenin haberi olmadan.
Gizlice yağmurdan sonra izledim seni.
Gözyaşlarım şemsiyenin üstünden süzülürken yere.
Sen kalp kırıklıklarını topluyordun ortalıkta.
Seninle beraber bende yok oldum şimşeklerin altında.
Kar tanelerine tutunup yanına gelmeye çalışıyordum.
Fırtına hep engel oluyordu bana.
Sonra yalnızlıkla bütünleşti ortalık.
Tutsak oldum ona unuttum sonra seni.
Kar taneleri bu sefer saçlarına düşüyordu ama ben yoktum.
Gizliden gizliye başladı bu aşk; senin gözlerin üzerinde.
Ben seni her zaman affettim akrep yelkovanı öldürürken.
Ben sensiz kayboldum ıssız sokaklarda.
Yağmur, kar, fırtına hepsinin üzerinde senin adın yazıyordu o ıssız gecelerde.
Herşeyi buldum da bir seni bulamadım o uçurumda...