Kartalın içinde Şiiri - Akın Akça

1.

‘Kanadı kırık düşemeyen’,
Hep bir yalan oldu.
Bir yalan:
Havada asılı kalan;
Ama, bitiremeyen!

*

Çünkü kartal havada süzülürken;
Tweety’e bedeni onun, dönüştü.
Ömürsüz bir pildi, fakat onun tek hücresindeki:
Yaşatmak için yaşamak ve yaşamak, var olmak.
Bugs Bunny’lik de yapmadı, ancak;
Bunu öğrendi daha sonra, Tweety -
Sylvester’a zekasını, işletmedi hor görmeye
Ve onu yememeyi öğrendi, Sylvester da;
İşte bununla, Tweety kartalın içinde
Kanat çırpmaktan zevk aldı.
-Ona “küçük kuş”, dediler; ama o gözler, o gözler
.. Hala aynıydı: etraf-yaran, keskindi!

Kartalın içinde Tweety;
Tek ruh iki bedende, yaşam şenlendi!

*

Bu, dönüşen-kartal;
Her yeri gördü ve her önlemi aldı.
‘Kanadı kırık-düşemeyen’
Hep bir yalan oldu.
Çünkü, değil yaşamak için sadece;
Ve düşmemek için bile, değil;
Ötesinde, değil ‘düşememek’ için:
‘DÜŞMEMEK’ asıl,
Her zaman en gerçek oldu,
Kendim için: senin için yaşamak!

2.

Uç! ..uç, o kanatlarla sen!
: Değişen sen, dönüşen ben;
Ama kartal kendinden sıyrılırken,
Tek ruha ulaşmak, içimizden!

İçine, bak! ..içine; tek ki söyle!
Belirt, ne görüyorsan?
Yersiz ağlamayı, enine büyütüp
Büyütüp; gurur yapmıyorsan!
Ki yapmadıklarını
Bana sorma hakkın yok:
Gururu, işlemediğini;
Bilemediğin yalanı;
Karanlığı, öğütmediğin!