Ne zamandır uzakta ışık görmedi,
Katil bir karanlık ve kum saatim
Denizin uykusundan
Gecenin kuytusundan
Ne kadar irkilsemde bir şey demedim.
Yağız bir senfoni, cılız bir ıslık
Takıldı yelkenime gittik ve durduk
Ne kadar bahtiyardık gece ve yokluk
Ne sevda aklımızda nede sonsuzluk
Kesik bir hışırtıyla
Karaya vurduk...
Görenler beni turna gördüler
Oysa kartaldım...
Soranlar beni yetim sordular
Öylece kaldı.
Oysaki memleketim
Doğduğum yerler
Bütün yalnızlıklardan
Arınmaktaydı...
Fatih YILMAZ
Fatih Yılmaz HanyolcusuKayıt Tarihi : 29.1.2010 16:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Yılmaz Hanyolcusu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/29/kartal-yuvasi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!